outargue

英[aʊt'ɑːgjuː] 美[aʊt'ɑːgjuː]
  • vt. 在辩论中胜过;驳倒
  • outact vt.行动上胜过
  • outage n.断电;中断供应;储运损耗
  • outargue vt.在辩论中胜过;驳倒
1. I can't outargue her.
我说不过她。

《新英汉大辞典》

2. I can't outargue her.
我说不过她。

《新英汉大辞典》